Maar wat?
Als eerste kwam er een hele lieve poes, die helaas niet lang heeft geleefd.
Maar toch was dat niet genoeg.
Na lang zoeken en rondkijken werd het uiteindelijk kantklossen.
Ik had niet de verwachting ik ga dit doen en doe het jaren later nog.
Maar toch ben ik naar les gegaan en ben daar 6 jaar gebleven, met een langere onderbreking vanwege de zwangerschap en geboorte van onze zoon.
Daarna heb ik het nog een klein half jaar volgehouden, hij kon niet mee.
En oppas zoals het er nu is, was er toen niet. Onze ouders zaten in ieder geval op minimaal 70 km afstand.
Dus dat was het einde van het klossen.
Nooit heb ik het weg kunnen doen, altijd gezegd ik denk dat.............
Tijdens de begin periode van mijn andere hobby,miniaturen heb ik twee boekjes gekocht van Annelies de Korte......kloskant voor het poppenhuis.
Nog niet zo lang geleden heb ik de stoute schoenen eens aangetrokken en ben ik de spullen tevoorschijn gaan halen.
Gewoon om te kijken wat ik heb, snap ik het nog..........zou ik ergens een cursus kunnen gaan volgen, kortom.... de molens deden hun werk.
Na wat denken, heb ik van de week het allereerste kantje wat ik ooit heb moeten maken eens voor mezelf opgezet. Gewoon om te proberen.
Na even goed nadenken welke klos over welke ging lukte het me wonderbaarlijk.....heel leuk om te ervaren en te beseffen dat een cursus toch wel heel leuk zal zijn.
Net zoals met alle dingen die je moet leren, begin je met kantklossen ook onderaan en dat is nodig.
Hier zijn de eerste verplichte randjes die ik moest leren voor ik verder kon. En ik heb heel vaak terug moeten klossen, want de lerares nam geen genoegen met fouten. Terug klossen.
De laatste is de boekenlegger die in onze trouwbijbel zit.
Even leuk was het niet altijd de verplichte randjes maken, maar het resultaat was wel dat ik steeds iets verder kwam.
Groetjes Thea
Geen opmerkingen:
Een reactie posten