Handwerken

Ooit, toen ik nog klein en lief was, moesten wij op de ( toen nog lagere) school als meisjes handwerken leren en de jongens kregen handarbeid.

Leuk alle meisjes bij elkaar, zou je denken.
Niets is minder waar! Je hoort wel eens verhalen over de boze nonnen, waar ik niet over kan oordelen omdat ik nooit bij een non in de klas heb gezeten.
Wij hadden een ouwe vrijgezelle 'dame'. Voor ons meisjes was het vreselijk als het weer handwerken was.
Niemand deed iets goed.

Dankzij mijn moeder, ze kreeg steeds meer medelijden met mij, heb ik leren breien en haken.
Vaak moest ik wat mijn moeder geleerd had in de week, ook weer uithalen om te laten zien dat ik het gemaakt had.
Mijn moeder en niet mijn handwerkjuf heeft mij het breien en haken geleerd

Toen kwam het borduurdrama. We begonnen met een grof stuk gaas, zo vonden wij het.
Kregen gekke kleuren en een dikke naald en moesten leren kruisjes zetten........we snapten er niets van.
Helaas voor mij was mijn moeder niet zo gek dat ze ook het borduren wilde leren, was niet echt haar ding.
Maar gelukkig voor mij had mijn moeder een zus.............die het zelf graag deed en dus haar nichtje onder haar hoede nam.
Mijn tante heeft me de techniek van het borduren geleerd en daar kun je toch ook wel veel kanten mee uit.

Een maal op de spinazieacademie, ik wilde de kraam in en dit was een goede opstap, werd het borduren moeilijker. Het breien viel af, hier hadden we een strenge maar rechtvaardige handwerk lerares, dat moet ik eerlijk zeggen, als er een opdracht gegeven werd, kreeg je de vrije hand om dat te doen zoals je het wilde proberen, als je maar de materialen die genoemd werden gebruikte. En dat voor pubers.

Helaas voor mij mocht ik niet de kraam in, vanwege gezondheidsredenen.
Uit nood ben ik toen maar het kostuumnaaien gaan doen. Totaal geen zin erin, maar ja als je net 16 bent en je moet nog naar school...............
Direct het eerste jaar kwam het naaien om de hoek in een vorm die ik niet op de spinazieacademie had gehad. De lerares had te horen gekregen van mijn nood breekt wetten opleiding en had zich tot taak gesteld om mij toch in ieder geval met voldoende kennis van naald en draad de opleiding af te kunnen sluiten.
Dat is gelukt.

Naald en draad was voor mijn moeder niet onbekend, maar ook hiervoor gold..........niet uitblinkend en niet kunnen helpen met het maken van patronen en al die andere dingen die erbij horen.
Maar gelukkig voor mij. Mijn moeder had nog een zus! En jullie raden het al, zij heeft mij het naaien/patroon tekenen ( wat ik nog steeds niet goed voor elkaar krijg) en al die andere daarbij horende dingen geleerd.

Kortom,naast de hulp van de scholen heb ik mijn liefde voor het handwerken van mijn moeder en haar twee zussen gekregen. En het is heel frappant dat ik de enige ben van de meiden ( mijn zusje,mijn nichtje en ik) die het onder de knie heeft gekregen en het ook nog steeds doet.

Postuum een bedankje aan mijn moeder en haar twee zussen is op zijn plaats.

Ik wil jullie van alle vaardigheden die ik heb gedaan, nog doe of weer aan het oppakken op dit blog laten meegenieten.

Groetjes Thea