vrijdag 22 januari 2016

Mijn trots

Deze pop is juist omdat het een grote pop werd een reden voor mij om trots op te zijn.

Ik wilde graag een grote hangende pop hebben, die je kunt ophangen voor je raam. Een beetje een idee had onze lerares wel, maar toch.

Het heeft meer moeite gekost om deze te maken dan om aan te kleden.
Het aankleden was een kwestie van welke kleur, wat kan en wil ik erbij hebben en hoe kan de pop het beste worden opgehangen.




De bovenste twee foto's zijn van de begin periode dat deze pop is gemaakt en aangekleed.
Daar hing de pop in de huiskamer.
Na onze verhuizing in 2000 is de pop op een totaal andere plaats komen te hangen. De hal, de ochtendzon was het eerste wat de pop bereikte. En rood en de zon.........dat zijn twee dingen die niet zo lekker met elkaar omgaan.

De stof van de pop is verweerd en langzaam maar zeker raakte de pop in een verval.
Wat uiteindelijk resulteerde in een valpartijtje op de vensterbank.

Heel lang heeft de pop gewacht op een nieuwe bestemming, nieuwe kleding. Maar de inspiratie ontbrak.


Met deze stof is de pop weer aangekleed, totaal onherkenbaar.





Het vervelende is dat je aan de stand van de handen en voeten alleen iets kunt veranderen door ze eraf te halen en opnieuw te beginnen, maar die zaten erg goed vast aan het geraamte, wat in zou houden dat ook het geraamte uit elkaar zou moeten en ja dan heb je geen pop meer.

De pop is niet meer opgehangen maar zit in een klein kastje naast een andere mooie pop.
Maar dat de pop niet rood meer is, blijft jammer.

Groetjes Thea

Geen opmerkingen:

Een reactie posten