Met de Ark van Noah ben ik sinds vorig jaar september bezig.
Het weer beginnen met de Ark koste me moeite, ik was er immers steeds mee bezig als Lucky bij ons was, of ik bij hem. Na zijn overlijden kon ik daar een tijd niets mee.
Maar nu ik weer echt bezig ben, is het goed.
Ik heb daar steeds een vergroting van het patroon bij nodig, want ik heb soms moeite om het goed te zien.
Van de week moest er toch weer een vergroting nodig te zijn. Die zijn niet direct klaar, dus had ik even 'niets' te doen.
Bij wat nadenken kwam ik tot de ontdekking dat ik ook nog een borduurwerk van de Euromast heb liggen.
Dit borduurwerk ligt er al zo lang, dat ik niet eens meer weet, wanneer ik er aan begonnen ben.
Wel dat ik het al langer als 10 jaar in mijn bezit heb. Hoe ik dat weet? Mijn ouders hebben het samen voor me opgehaald, net als het Witte Huis ( ook Rotterdam) . Mijn moeder is in jan. 10 jaar geleden overleden, kleine rekensom dus.
Dat maar eens opgezocht, eerst eens zoeken waar ik gebleven was, want ik heb daar altijd wel een hele mooie borduurwerk liniaal bij, maar die was verschoven.
Helaas, ik kwam er niet echt uit. Moet je eens kijken hoeveel kleuren blauw een lucht heeft.
Toen manlief even tijd had, keek hij mee en constateerde dat ik inderdaad op de goede plek zat, maar de kleur moest een andere zijn.
Dat stukje even van kleur veranderd en daar ben ik dus toen nog een poosje mee bezig geweest.
Ondertussen kwam ik ook tot de ontdekking dat ik nog nooit een foto van dit werkstuk heb gemaakt, dat moest veranderen.
Een foto maken en een blogje plaatsen en ook dit stukje is bekend in de blogwereld.
Ik ben nog lang niet klaar met dit borduurwerk.
Groetjes Thea
Geen opmerkingen:
Een reactie posten